klanten

Ik heb in het verleden al eens eerder kledingzaken gehad. Ik durf t bijna te zeggen, ik was de grondlegger van het outletgebeuren. Toen mijn zoon 14 jaar geleden geboren werd, en de kleuren rood, blauw, groen en spijkerbroeken in waren voor de baby's, ergerde ik me eraan. Ik vond (en vind) een baby is een baby, en hoort zachte pasteltintjes te dragen. Maar goed, ik ben een romanticus pur sang. Toen ik daar niet aan kon komen, dacht ik, ik ga een winkeltje openen, om heel snel tot de conclusie te komen (realiseer je wel dat dat toen de gouden tijd was) dat winkels overal een concurrentie beding hadden afgesloten, dus ik kon en mocht heel veel merken niet kopen omdat winkel huppeldepup 25 km verderop dat merk al verkocht.
Dus wat deed ik, ik kocht na het seizoen de restanten op van die winkels, en als je zo 10 winkels had, had je best een leuke collectie bij elkaar. En na 7 maanden, als het dan weer najaar werd, verkocht ik dat voor eenderde van de originele prijs, en zo was de outletwinkel geboren. Ik vond het heerlijk om met mensen contact te hebben, had gewoon klanten die elke week voor de naar de markt toe gingen, eerst bij me langskwamen, niet zozeer om te kopen, maar gewoon ff buurten (op zijn bosch gezegd)

Na mijn scheiding heb ik nog wel eens geprobeerd om een winkel te beginnen, maar als je in je eentje thuis de vaste lasten moet dragen, van zo'n pand de vaste lasten moet dragen, en dan nog zoveel moet verdienen om nog een salaris eruit te halen, dat werkt niet.
Maar t bloed kruipt waar het niet gaan kan, heb er nooit vrede mee gehad, totdat daar de webwinkels kwamen. Ik dacht wil ik dat wel, is zo onrealistisch, je zit maar achter de pc, loopt n keer naar t postkantoor, ik wil juist die feeling met de mensen, het passen, het adviseren, het praatje.
Maar goed, ik wist dat dat geen haalbare kaart was, en deed dus de concessie en begon www.maxifashion.nl

Wat heb ik me vergist in het feit dat ik dacht dat ik geen contact met de mensen zou hebben!!
Natuurlijk heb ik mensen die bestellen, en that's it.. Maar eerlijk waar, van de meeste krijg ik altijd zo'n lief mailtje achteraf, dat ze blij zijn met hun bestelling, en dat ze zich verbonden met me voelen, want tja, eerlijk is eerlijk, ben ook geen magere sidonia....gelukkig trouwens..
Ik vind het zelf dan ook héél belangrijk om het lijntje kort te houden, probeer zoveel mogelijk te helpen met iemand zijn keuze, ze mogen me altijd bellen, ze mogen ook altijd bij me thuiskomen als ze liever komen passen, ik vind alles goed (nou ja, BIJNA alles;))

Maar met sommige mensen gaat t gewoon wat verder, weet niet wat t is, klikt gewoon, zo is er een hele lieve meid, ga de naam niet noemen;) maar die stuurt me paar keer in de week berichtjes over hoe t met dr gaat. Met mijn verjaardag krijg ik een mooie zelfgemaakt kaart, zo ook met kerst. Maar vorige week kreeg ik zelfs een kadootje opgestuurd, en toen ik zei dat mijn dochter t ook zo mooi vond, lag er prompt 2 dagen tzelfde in de bus voor haar. Zo lief!!! Maar heb d'r al gezegd dat ze dat niet meer mag doen;) Werd er verlegen van.

Maar ook nu met kerst, kreeg een hele lieve kaart van een klant. Die dingen, dat waardeer ik zo!! Dan denk ik, goh had nooit kunnen bedenken dat je met een webwinkel toch zo dicht bij de klanten zou komen te staan, En dat in deze tijd van onverdraagzaamheid . Ik wilde dit in de tijd die nu komt, zo voor kerst graag met jullie delen.......alle mensen die het afgelopen jaar wat bij me hebben gekocht wil ik dan ook bedanken!! Door jullie is het mij mogelijk gemaakt om verder te gaan, heb weer een doel in mijn leven. dank je wel!
en wil jullie allemaal hele fijne kerstdagen toewensen en een gelukkig nieuwjaar. En als jullie je nog vervelen, ik sta nog de hele week op de parade in Den Bosch.